ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ [ยินดีให้แชร์]

เนื่องจากปัญหาที่เล่ามามันเป็นเพราะคนอื่นเสียส่วนใหญ่

ดังนั้นเราไม่สามารถแก้คนอื่นได้ครับ

ในส่วนนี้ก็ได้แต่เป็นกำลังใจให้ครับ

แล้วลองมาช่วยเหลือตัวเองดู

เผื่อได้ผล คือ

ลองฝึกหาข้อดีในแต่ละวันดูครับ

อาจจะบันทึกในสมุดหรือโทรศัพท์ก็ได้ครับ แล้วแต่สะดวก

ว่าวันนี้มีอะไรดี ๆ เกิดขึ้นบ้าง ลองฝึกมองหาดูครับ เล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ได้ เช่น วันนี้ได้กินอาหารอร่อย ฯลฯ เพื่อฝึกในเรามองหาด้านดี ๆ ในชีวิตด้วยครับ (เพราะเรามองแต่ข้อเสียมาเยอะแล้ว)

อีกอันนึงก็ลองฝึกมองหาข้อดีของตัวเองดูครับ เขียนเป็นข้อ ๆ ลงมาในสมุดเลย

เล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ได้เหมือนกัน แล้วก็ไม่ต้องเปรียบเทียบกับใครครับ

เช่น เราคิดว่าตัวเองขยัน ก็เขียนไปเลยครับว่าเราขยัน ไม่ต้องพยายามไปเปรียบเทียบกับคนนั้นคนนี้

ลองดูครับ อาจจะพอช่วยได้บ้าง

แต่ถ้าไม่ไหวจริง ๆ เช่น ยังมีความคิดอยากฆ่าตัวตายอยู่ แนะนำปรึกษาจิตแพทย์นะครับ หรือในเบื้องต้นลองโทรศัพท์ปรึกษาสายด่วนสุขภาพจิตก็ได้ครับ

1. ทำใจก่อน หลายคนแล้วที่ตอนแรกไม่ยอมรับว่านี่คือชีวิตตัวเอง

อย่าเปลี่ยนนู่นนี่นั่น แต่มันทำไม่ได้ (เราคือหนึ่งในนั้น พอค่อยๆทำใจทุกอย่างก็ดี)

2. เรามองแต่ในแง่ร้ายมากไปไหม

ทำไมเราไม่มองด้านดีๆ ว่าเราได้ดูแลญาติผู้ใหญ่ คิดเป็นกุศลดิ

ความดีตรงนี้วันหนึ่งจะทำให้เราสุขอยู่แล้ว ถ้าเราทำด้วจิตใจที่ดีนะ

แต่ถ้าเรามัวคิดแต่เรื่องที่ทุกข์ ก็จะมีแต่เรื่องทุกข์เข้ามาไม่สิ้นสุด

เพราะเราดึงมันเข้ามาเอง

เราคิดให้มันแย่ เราก็ทุกข์เองตอนที่คิดนั่นแหละ ตรงนั้นเลย (อันนี้เห็นได้ทันที ไม่ต้องรอเวรกรรมตามทัน)

3. สู้ชีวิต คิดเสียว่าดีแล้วยังมีข้าวกิน เสื้อใส่ บ้านอยู่ เงินก็ยังพอมี

ผู้หญิงบางคนมันเร่ร่อน โดนเขาข่มขืนแล้วท้องก็แบบมี แบบนั้นเขาควรจะเครียดและทุกข์กว่าเรามาก

ในเมื่อชีวิตเป็นแบบนี้เราเปลี่ยนอะไรไม่ได้ น้องเค้าอาจจะทำบุญมาดี เลยยังไม่ลำบาก เราก็ยอมรับเถอะนะ ว่าเราโดนแบบนี้ มันต้องมีอะไรสักอย่างแหละ ลองคิดดู น้องก็มี เราก็มี ทำไมเราโดน ชะตากรรมมันเป็นแบบนั้น หนียังไงก็ไม่พ้น

4. ยึดมั่นในความดี ทำหน้าที่ตัวเองไป

คิดในแง่ดี หาข้อดีของมันให้เจอ แล้วสลักข้อแย่ทิ้งไป

เพราะอะไรรู้ไหม เพราะ จขกท คิดแย่ มันก็ไม่ดีขึ้นมา มันไม่มีอะไรแก้ไขได้

เครียด ร้องไห้ ทุกข์ แล้วมันได้อะไร มันมีแต่ทำให้เราแย่

เราพูดไม่ใช่อะไร เราผ่านมาหมดแล้ว-ประเภทคิดเองแล้วทำร้ายตัวเอง

เราคิดมาจากตอนนี้ระบบประสาทเราเสื่อม (เพราะมันใช้งานตลอดเวลา)

ทั้งคิด ทั้งโกรธ สุดท้ายเราป่วย เราเลยรู้ว่า อ้อ มันไม่มีอะไรเลย

เลิกคิดซะก็จบแล้ว หลายคนทุกข์เพราะคิด

เลิกคิด ก็เลิกทุกข์

โดยเขาใช้ให้ลำบาก ก็คิดเสียว่า ฝึกตน ต่อไปเราเจอใครมาใช้ เราก็ไม่เหนื่อยล่ะ

เพราะที่บ้านใช้งานเรา จนเราเก่ง โอโห คนก็ชื่นชม คนนี้เก่ง สู้งานจัง ขยันจัง

ผลิกให้เป็นจุดแข็งเลยเป็นไงล่ะ นั่น คนชื่นชมอีก โห ดี แต่กว่าจะตอนนั้น

ก็ต้องอดทน สู้ต่อไปนะ อย่าท้อแท้ ตายไปไม่ช่วยอะไรหรอก จิตมันเศร้า กลับมาเกิดอีกทีเจอหนักกว่านี้อีกจะว่าไงล่ะ? ตายอีกไหม แล้วก็เกิดมาเจอหนักกว่านี้อีกหรอ? ตายไม่คุ้มหรอก ไหนๆเราก็ต้องแก่ตายกันทุกคนนะ จขกท. ตายไปทั้งที เป็นคนดีให้คุ้มสิ่ เกิดมาครั้งหน้าจะได้สบายกว่านี้ ไม่ทุกข์

อดทน เป็นคนดีนะ สู้ต่อไปเถอะ เราไม่ได้ลำบากกันอย่างนี้มาชาติเดียวหรอก เกิดเป็นคนมันทุกข์อยู่แล้ว